Koniunkcja

Kobieta spędza leniwe popołudnie w domu, pije kawę. Koło doniczki z rośliną, siedzi mała jaszczurka. W okół lampy krąży kilka much. Powoli obraca się śmigło wentylatora. Mężczyzna w kuchni obiera i kroi warzywa. Na ulicy po chodniku chodzą ludzie. Znudzona kobieta wodzi wzrokiem dookoła i pozwala swoim myślom błądzić. Stopniowo odnajduje coraz więcej zależności i analogii między obserwowanymi elementami. Ukazane mikrokosmosy zdają się na siebie rytmicznie oddziaływać, przynależeć do jakiegoś kosmicznego porządku. Wszechświat zostaje zredukowany do zasady działania najprostszych mechanizmów. Bohaterka staje się częścią obserwowanych układów i nie jest w stanie dłużej przewidzieć rozwoju akcji.